Tuesday, September 2

تقوا


-1
این "جود لائو" منو یاد شخصیت رابرت دونیرو توی "ریجینگ بول" می‌ندازه که نزدیکای هر مسابقه بوکس چه تقوایی می‌ورزید! مطمئنم جود لائو هم قبل از هر بازیش همین تقوا رو پیشه می‌کنه
حالا یه روز اگه توی مصاحبه‌هاش نخوندید

-2
طفلی این فیلمبردارهایی که برای برنامه‌های مذهبی فیلمبرداری می‌کنن! تمام مدت دوربینش روی کج و معوجی‌های تن مردهای صف اول نماز می‌چرخه! بعد توی چند ثانیه آخر که نماز تموم شده، بلاخره جرات می‌کنه بره روی دستهای خانومه با انگشتهای قوی اما ظریفش که ناخنهاش رو هم یه نمه بلند نگه داشته و تند تند و بسی مهیج، دونه‌های تسبیح رو رد می‌کنه...

-3
هرقدر از خواص درمانی شاپینگ بگم کم گفته‌م... حتی اگه به هر دلیلی چشمت بمونه دنبال چیزی، هیجانش شفاست

-4
از وقتی فرندز رو تموم کردم، مثل اینایی که به تناسب هر موقعیتی مدام حدیث و آیه می‌آرن وسط حرفشون، برای هر حرفی که می‌شنوم یا می‌گم یه نقلی از ماجراهای فرندز هم بیّنه می‌آرم!
این که نصف اداهای جویی رفته تو ناخودآگاهم، بماند

-5
To be or not to be…
هنوزم مسئله اینست... حالا گیرم چندروز اینور اونورش هم مهم باشه

1 comment:

Anonymous said...

به به ! به به
بخاطر شما هاست كه هيچ وقت خانومارو نشون نمي‌ده ديگه!

راستي منم فرندز مي‌خوام!