I had no IDEA

خواب می‌دیدم یواشکی وارد یه ساختمون شبه نظامی یا ورود ممنوع شدم... پیدام که کردن، بر خلاف همیشه انقدر طبیعی دروغ گفتم به خانمی که پرسید اینجا چی کار داشتی که باور کرد. بردنم بیرون اتاق... زنی شبیه و فرمت هنرپیشه‌ها نشسته بود روی نیمکت و گریه می‌کرد... شاکی بود... مخاطبش که جواب داد دیدم آل پاچینوئه... گفت:

I had NO idea
that THIS would be coming

با استرس‌های مختلف جمله‌ش رو تکرار کرد... به همون آل پاچینویی هم هر قدر پیشتر می رفت، حسی که توی جمله‌ش بود قوی‌تر و محکم‌تر می‌شد تا فریاد بغض‌آلودی بشه
بیدار شدم
باز خوابیدم... و خواب دیگه‌ای دیدم... جایی شبیه کافه بود... دخترها می‌گفتن وانمود می‌کنه حواسش به همه هست... اما به هیشکی نیست جز یکی... بعد به من نگاه می‌کردن... سرم پایین بود و من هم وانمود می‌کردم که حواسم به هیشکی نیست... گرچه حرفشون خوشایندم بود، اما مهم نبود... احساس بی‌تفاوتی داشتم... عبث بودن رفتارش

بعد در طول روز هر قدر می‌تونستم مراوده‌ی دیداری و کلامی و تکست داشتم با دوز بالایی از آدم‌های نو و کهنه
همه عبث