چشمها مهم نيستند... حتي رنگشون... مي شه توي آينه نگاه نکرد... حرفها رو مي شه نشنيده گرفت... از آشناها مي شه دوري کرد... اما نمي شه ننوشت... نمي شه دستخط رو عوض کرد
اتفاق شاعرانه ايه...همين...
روزي دو ساعت لابلاي کتابي، توي دستخطهاي حاشيه اش، بجاي مرور مطلب، حموم خاطره کني... و بعد دستخطت رو بگذارن لاي صفحه هاش... که نشونه باشه... که صفحه ش گم نشه...
اين فقط تن نيست که از لمس کردن لذت مي بره... انگار تقدير هم از ساييده شدن به تقدير ديگري
No comments:
Post a Comment