...نگاههای دزدیده... لبخندهای فروخورده... عشقهای پنهانی... دردهای بلعیده...
سالهاست بودنم را جیغ نکشیده ام آنچنان که وقتی زاده شدم
:دوست داشتم می شد روزی فریاد زد
سیب خوردم سیب
سیب کال اغوا
یا کراهتی نبود از گریه در چشمان خلق
خوب بود این مردم
دانه های دلشان پیدا بود
تا آفت زده ها را دانه دانه کند و دور ریخت یا دندان نکشید
No comments:
Post a Comment